داده های حاصل از مغزنگاری و پژوهش های نوروپسیکولوژیک بسیار متعدد بوده و در بسیاری از موارد مفروضه های روش های آماری کلاسیک در مورد آنها برقرار نیست. در این مواقع استفاده از روش های منعطف و کارآمدی مانند شبکه های عصبی مصنوعی نتایج دقیق تری دست می دهد. شبکه های عصبی مصنوعی( ANNS) ریشه در شبیه سازی سیستم عصبی دارد. شبکه های عصبی شامل طبقه بندی وسیعی از الگوهای رگرسیونی و تشخیصی غیرخطی، و الگوهای تقلیل داده ها می شوند. یکی از کاربردهای عمده شبکه های عصبی مصنوعی،کاربرد آنها به عنوان روش های تحلیل داده ها است. یکی از رویکردهای شبکه های عصبی مصنوعی، رویکرد پرسپترون است. پرسپترون لگویی از نورون یا یک نورون مصنوعی است و قابلیت های پردازش آن قابل تعمیم است. در این الگو چندین ورودی Xi وجود دارد به نحوی که i=1,…, m خواهد بود. هر ورودیXi با وزن متناظرWki ضرب می شود که K شاخص یک نورون معین در شبکه عصبی مصنوعی است. وزن ها مشابه سیناپ ها در یک نورون واقعی عمل می کنند. مجموع حاصل ضرب های وزنی XiWki به ازایi=1,…, m معمولا به عنوان شبکه معرفی می شود. در کاربرد آماری شبکه عصبی پرسپترون ویژگی های مهم غیرخطی بودن، یادگیری از مثال ها و انطباق وجود دارد (کانتاردزیک، 1385). در جریان یادگیری پرسپترون مقادیر ضرایب وزنی تعیین می شود. این الگو گسترش یافته و به صورت پرسپترون چند لایه ای تبدیل شده است (جکسون، 1386). در این مقاله کاربردهای آماری شبکه های عصبی مصنوعی پرسپترون که الگویی از نورون های طبیعی است در تشخیص طبقات و گروه بندی بر اساس ملاک های مشخص مورد بررسی قرار می گیرد.